Puseur Sawangan

Puseur sawangan - Puseur sawangan atawa dina basa Indonesia disebut sudut pandang anu mangrupa salasahiji unsur intrinsik karya sastra dina wangun prosa, saperti novel, kapon, atawa dongéng. Mangpaat puseur sawangan atawa sudut pandang dina karya sastra dina wangun prosa saperti novel, carita pondok, atawa dongéng mangrupa salasahiji unsur intrinsik anu penting. Puseur sawangan nuduhkeun sudut pandang atawa sudut pandang ti mana carita dicaritakeun ka nu maca.

Pamakéan puseur sawangan bisa méré pangaruh anu signifikan kana cara carita ditarima jeung kaharti ku pamiarsa. Upamana, upama carita dicaritakeun ku jalma kahiji, nu maca bakal ningali dunya jeung tokoh tina sudut pandang palaku utama, ku kituna leuwih jero paham kana perasaan jeung pikiran tokoh.

Sabalikna, upama carita dicaritakeun tina sudut pandang jalma katilu, nu maca bisa ningali gambaran nu leuwih jembar ngeunaan dunya carita jeung tokoh-tokoh nu aya di jerona. Salian ti éta, digunakeunana puseur sawangan ogé bisa mangaruhan kana cara nu maca nganggap tokoh jeung konflik dina carita.

Contona, dina novél "Pride and Prejudice" karya Jane Austen, carita dicaritakeun ti jalma katilu. Ku kituna, nu maca bisa niténan kumaha palaku-palaku dina novél silih asuh, bari ngajaga jarak anu diperlukeun pikeun ngajaga objéktivitas narasi.

Dina sababaraha karya sastra, pangarang ogé ngagunakeun variasi ti puseur sawangan, upamana silih ganti sudut pandang antara tokoh atawa sudut pandang anu béda-béda anu nyokot sudut pandang budak atawa sato salaku nu narator. Sadaya ieu gaduh pangaruh anu unik dina cara carita ditampi sareng dipikaharti ku pamiarsa.

Kacindekan, puseur sawangan atawa point of view mangrupa unsur intrinsik anu penting dina karya sastra prosa, anu bisa mangaruhan cara hiji carita ditarima jeung kaharti ku pamiarsa. Ku kituna, nu nulis kudu milih Puseur Sawangan nu bener keur nyaritakeun carita sangkan nu maca bisa leuwih aub jeung paham kana karya nu dijieun.

Mangpaat puseur sawangan ogé bisa méré kaunikan sorangan kana hiji karya sastra. Contona, dina novel "To Kill a Mockingbird" karya Harper Lee, carita dicaritakeun ngaliwatan panon hiji budak leutik ngaranna Scout. Ngagunakeun sudut pandang ieu ngamungkinkeun nu maca ningali dunya pajeulit jeung kadang teu adil tina sudut pandang anak urang, nu bisa nyadiakeun sudut pandang seger jeung teu kaduga.

Salian ti éta, ngagunakeun puseur sawangan ogé bisa méré pangaruh dramatis dina carita. Contona, lamun panulis alternates sudut pandang antara karakter béda, nu maca bisa nempo carita tina loba sudut pandang béda, nu bisa mantuan ngawangun konflik sarta nambahan pajeulitna carita.

Nanging, panggunaan puseur sawangan ogé kedah dilaksanakeun kalayan ati-ati. Ganti sudut pandang anu sering teuing atanapi nganggo sudut pandang anu teu pantes tiasa ngabingungkeun pamaca sareng ngajantenkeun carita hese ngartos.

Salaku sastrawan, penting pikeun milih Puseur Sawangan anu pas pikeun nyaritakeun carita anu rék dicaritakeun. Ieu bisa mantuan nguatkeun pesen anu bakal ditepikeun dina carita sarta mastikeun yén pamiarsa bisa ngarti carita kalawan hadé.

Kacindekanana, ngagunakeun puseur sawangan atawa sudut pandang mangrupa unsur intrinsik anu kacida pentingna dina karya sastra wangun prosa. Sudut pandang anu bener bisa boga pangaruh anu signifikan kana cara hiji carita ditarima jeung kaharti ku pamiarsa, méré hiji karya kaunikan sorangan, sarta mantuan nguatkeun amanat anu rék ditepikeun dina éta carita. Ku kituna, milih puseur sawangan anu bener kudu taliti jeung kudu diperhatikeun ku pangarang. Demikian artikel kali ini di motorcomcom jangan lupa simak artikel menarik lainnya disini.